ساخت سوله پیچ و مهره ای

سوله پیچ و مهره ای چیست؟

سوله پیچ و مهره ای نوعی سازه است که همان گونه که از نامش پیداست محل اتصال قطعات آن ها به هم به وسیله جوش نبوده و مونتاژ قطعات در کنار هم به وسیله پیچ و مهره صورت می گیرد .استفاده از پیچ و مهره نه تنها در ساخت سوله های سبک بلکه در ساخت سایر سازه ها و و ساختمان ها کاربرد وسیع و گسترده ای داشته و به راحتی می توان تیرها و ستون ها را به وسیله پیچ و مهره به یکدیگر متصل نمود.

مقایسه اتصالات جوشی با اتصالات پیچ و مهره ای

بر اساس تحقیقات انجام شده مقاومت سازه های پیچ و مهره ای بسیار بیشتر از سازه های سنتی است.برای انجام اتصالات پیچ و مهره ای در محل ساخت سازه نیازی به تامین برق موتور جوش ، مصالح جوشکاری ، نیروی کار و حمل اسباب و وسایل جوشکاری نبوده و در نتیجه هزینه های ساخت سازه تا حدود بسیار زیادی کاهش می یابد.

مزایای ساخت اسکلت فلزی پیچ و مهره ای

این روش به علت سهولت و سرعت اجرا دارای طرفداران بی شماری است و مهم ترین مزایای ساخت اسکلت فلزی به روش پیچ و مهره ای شامل موارد زیر می باشد:

1. سرعت بالای اجرای سازه  
2. افزایش سرعت نصب به دلیل حذف کامل جوشکاری در محل نصب سازه
3. کاهش میزان خطا در هنگام نصب
4. هزینه کمتر به علت بهینه سازی و ساخت مقاطع با وزن کمتر و ساخت سازه سبک تر
5. امکان باز نمودن سازه و استفاده مجدد از آن ها در مکانی دیگر
6. افزایش کیفیت ساخت به علت مطابقت با نقشه‌های طراحی شده و نظارت واحد کنترل کیفی 
7. جلوگیری از پرت مصالح
8. افزایش ایمنی و پایداری سازه در برابر زلزله و نیروهای جانبی 
9. مقاومت بالا در برابر آتش سوزی و دمای بالا و حرارت
10. عدم نیاز به فضای کار
11. کاربرد وسیع تر و گسترده تر نسبت به اتصالات جوشی

انواع اتصالات پیچی

به طور كلي عملكرد اتصاالات پيچي شامل دو صورت اتصال اتكايي و اتصال اصطكاكي است که در ادامه در این زمینه توضیحات بیشتری را بیان می کنیم:
1.عملكرد اتصال اتكايي: در عملكرد اتكايي، پيچ درون سوراخ صفحات اتصال قرار مي گيرد و مهره بسته مي شود. هنگامي كه بار خارجي به پيچ وارد مي شود، قطعات اتصال لغزش پيدا کرده و در اثر آن، يك نيروي فشاري به لبه هاي اتصال وارد مي شود كه تبديل به نيروي برشي در پيچ مي گردد. اين اتصال تنها براي حالت بارگذاري ثقلي مي باشد و در طرح لرزه اي نبايد از اين نوع عملكرد در اتصال استفاده نمود. در اين نوع اتصال هيچ نيروي پيش تنيدگي در پيچ ايجاد نمي شود و براي اجراي اين اتصال، تنها سفت كردن پيچ به وسيله ي كارگر كفايت مي كند. به طور كلي اصطكاك حاصل دو عامل زبري سطح و ديگري نيروي پيش تنيدگي می باشد. در طراحي فرض بر رنگ نشدن و وجود زبري مناسب سطوح اتصال بوده و در نتيجه هنگامي كه قطعات نصب مي شوند، بايد همه ي سطوح اتصال (شامل سطوح مجاور سرپيچ ها و مهره ها) از قسمت هاي پيوسته شده و ديگر مواد زايد عاري بوده و به ويژه سطوح تماس اتصالات اصطكاكي بايد به طور كامل تميز باشد و اثري از پوسته ي زنگ، رنگ، لاک، انواع روغن و مصالح ديگر در آن ها وجود نداشته باشد. بنابراين پس از اين كه اتصال به وجود آمد، محل همه ي پيچ هاي بسته شده رنگ
آميزي مي شود.
2.عملكرد اتصال اصطكاكي: هنگامي كه پيچ درون سوراخ صفحات اتصال قرار مي گيرد، علاوه بر مهره بايد از واشر نيز استفاه نمود. واشر مصرفي در اتصال اصطكاكي نبايد از نوع واشر فنري بوده و در طراحي لرزه اي تنها بايد از اين فلسفه ي طراحي در اتصال استفاده شود. به عبارتي ديگر، در طراحی همه ي اتصالات قاب هاي خمشي و قاب هاي دوگانه و نيز اتصالات بادبندي و وصله ي ستون هاي باربر جانبي در قاب هاي ساده بايد از اين نوع عملكرد استفاده نمود. در اين نوع اتصال، علاوه بر سفت كردن نخستين پيچ، بايد به مقداري كه در طراحي مشخص شده است، نيروي پيش تنيدگي نيز در پيچ ايجاد شود. با اعمال نيروي پيش تنيدگي، در پيچ تحت كشش قرار گرفته و با اعمال بار، بين صفحات اتصال اصطكاك به وجود مي آيد كه باعث عدم لقي و كاركرد كامل اتصال مي شود. شكل پيچ در اتصال اصطكاكي با شكل پيچ در اتصال اتكايي متفاوت بوده و پيچ هاي اتصال اصطكاكي داراي سرپيچ بزرگتر می باشند.